 |
 |
          Strona Centrum Promocji Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego 
|
W dniach 5-7 września 2025 odbyły się warsztaty rekolekcyjne dla wdów i wdowców „Niech Bóg da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania" (Ef 1,18). Prowadził je o. Rafał Klimas OFM. Uczestniczyło w nich 130 osób z 23 diecezji, w tym 75 wdów konsekrowanych, 35 kandydatek i 17 aspirantek. * * * Słowa św. Pawła: „Niech Bóg da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli czym jest nadzieja waszego powołania” (z Listu do Efezjan 1,18) wprowadziły nas wszystkich do tematu rekolekcji. Jesteśmy pielgrzymami nadziei. Pielgrzym potrzebuje pewnego wyposażenia i wiedzy, aby nie ustać w drodze i dojść do celu. Potrzebuje mapy, aby nie zabłądzić. O. Rafał konkretnie zajął się tym tematem mówiąc czym jest cnota nadziei, cnota zaufania, czym głębia naszej tożsamości w Chrystusie. Co nam pomaga zdobyć cnotę nadziei i jakie są jej owoce. Cnota nadziei wyrasta z wiary. Tak bardzo jest nam potrzebna, że powinniśmy nawet być „zachłanni” na Boże łaski, aby nie utracić nadziei. W codzienności potrzebujemy łaski uświęcającej i uczynkowej bo „beze Mnie nic nie możecie uczynić…". „Trwajcie we Mnie, a Ja w was” (J 15,4n). Doskonała nadzieja i ufność jest nadprzyrodzona. Szczególnie dotknęły mnie słowa o tym, że są trzy ramiona nadziei (jak w kotwicy), a jest to: wszechmoc, dobroć i mądrość Boga. Te trzy wartości są faktycznie jak kotwica, która jest znakiem nadziei i bezpieczeństwa. Spotkanie Jasnogórskie dało również możliwość nawiązania nowych znajomości i pogłębienia relacji siostrzanych. W pielgrzymowaniu ważne jest również to, co dzieje się na trasie. Na takim nierównym gruncie jak dróżki na drodze krzyżowej wędrowaliśmy od stacji Piłata, rozważając mękę Pana Jezusa. Tu dotknęły mnie słowa wypowiedziane przy rozważaniu trzeciego upadku Jezusa: „Jezus upadł, Jezus wstał”. Pomimo cierpienia i bólu wstał i szedł na Golgotę, aby nas zbawić. Tak i ja po każdym upadku mam wstać i iść, nie zatrzymywać się w drodze i nie myśleć tylko o sobie, ale skupić uwagę na miłości Jezusa. Wpatrywać się w Jezusa i Jego serce. Odkrywać Jego Oblicze w tych, których stawia na mojej drodze życia. Jestem Bogu wdzięczna za dar tych rekolekcji i łaskę powołania do miłości.
Jestem kandydatką do stanu wdów konsekrowanych. Na rekolekcjach doświadczyłam ze strony osób konsekrowanych wiele serdeczności, otwartości, a przede wszystkim takiej prostej braterskiej miłości.
Urszula z Katowic 
|